صفحه محصول - بررسي ميزان مقاومت پاتوژنهاي شايع ادراري نسبت به آنتي بيوتيكهاي رايج مصرفي در زنان

دانلود فایل کامل بررسي ميزان مقاومت پاتوژنهاي شايع ادراري نسبت به آنتي بيوتيكهاي رايج مصرفي در زنان
در قالب فایل word

خلاصه پژوهش :
ميزان مقاومت پاتوژنهاي ادراري نسبت به پنج آنتي بيوتيك رايج مصرفي (سفالكسين، جنتامايسين، ناليديكسيك اسيد، نيتروفورانتوئين وآمپي سيلين) بر اساس آنتي بيوگرام ۴۰ زن باردار مبتلا به عفونت ادراري ، بررسي شد. در آناليز آماري ۴۰ بيمار ۳۰-۱۶ سال وجود داشتند كه بيشترين فراواني مربوط به گروه سني ۲۴-۲۰ سال (۵/۶۲% بيماران) بود . فراواني خالص Ecoli 5/62%، سوشهاي استافيلوكوك ۵/۲۲و انتروباكتر ۵/۷% بوده‌اند. عفونت مثانه و عفونت كليه به ترتيب شايع‌ترين محل درگيري بودند . (۸۵% و ۱۵%)

بيشترين ميزان مقاومت در عفونت حاد كليه نسبت به ناليديكسيك اسيد و آمپي سيلين (۱۰۰%) بود و داروي مناسب جهت درمان پيلونفريت حاد جنتامايسين است كه مقاومت نداشت.
در عفونت مثانه درصد مقاومت به نيتروفورانتوئين ۸% و سفالكسين ۴۷% و آمپي سيلين ۵/۹۷% و جنتامايسين ۲۲% و ناليديكسيك اسيد ۴۵% بود . بنابراين داروي مناسب در عفونت حاد مثانه نيتروفورانتوئين است .
مقاومت به جنتامايسين زياد نيست ولي چون از نظر بارداري در گروه c است استفاده نمي‌شود . مقاومت به آمپي‌سيلين بالاست و جهت درمان توصيه نمي‌شود . اين مطالعه توصيفي و مقطعي است كه در بهار سال ۹۲ در بيمارستان ۲۲ بهمن دانشگاه آزاد اسلامي و احد مشهد انجام گرفت و اين نتيجه بدست آمد كه مقاومت ميكروبي عفونت ادراري زنان باردار در اين مطالعه نسبت به جوامع غربي بيشتر بوده و جهت درمان موفقيت آميز انجام كشت و آنتي بيوگرام به خصوص در پيلونفريت ضروري به نظر مي‌رسد .
لغات كليدي :
مقاومت ، پاتوژن ادراري ، آنتي بيوتيك، بارداري

مقدمه :
عفونت دستگاه ادراري در زنان باردار معضل شايعي است كه تشخيص صحيحي و درمان مناسب آن اصلي كلي جهت كاهش مربيديتي و مرتاليتي مادر و جنين و همچنين جلوگيري از مصرف بي‌رويه آنتي بيوتيكهاست . چرا كه انتخاب آنتي بيوتيك مناسب جهت درمان موفقيت آميز الزامي است .
آيا جهت انتخاب آنتي‌بيوتيك نياز به كشت و آنتي بيوگرام ادرار مي‌باشد؟

انجام كشت و آنتي‌بيوگرام باعث افزايش هزينه بيمار به ميزان ۴۵%خواهد شد در صورتي كه اگر بر اساس اطلاعات و دانش پزشك آنتي‌بيوتيك داده شود شانس عدم موفقيت ۱۰% خواهد بود .
لذا با توجه به مطالب اشاره شده در فوق، بر آن شديم كه يك مطالعه در مورد مقاومت ميكروبي نسبت به آنتي‌بيوتيك‌هاي رايج دستگاه ادراري يعني سفالكسين، جنتامايسين، نيتروفورانتوئين، و ناليديكسيك اسيد و آمپي سيلين در زنان باردار نموده تا بتوان در كنار آن اطلاعات وسيع‌تري را در مورد انواع عفونتهاي ادراري و نحوه درمان آنتي‌بيوتيكي مناسب ارائه نمائيم .

انواع عفونت‌هاي ادراري بر اساس تاريخچه بيمار:
عفونت‌هاي ايزوله
عفونت‌ در يك بيمار غير بستري بدون وجود هر گونه اختلال عملكردي يا ساختماني دستگاه ادراري گويندكه با فاصله حداقل ۶ ماه از عفونت قبلي اتفاق مي‌افتند . ] ۲ و ۱[

باكتريوري پايدار حين درمان
پايدار بودن باكتريوري به معناي عدم كفايت درمان اوليه است بدين صورت كه در كشت ادرار انجام شده حين درمان ، پاتوژن عفونتزاي اوليه هنوز حضور دارد. شايع‌ترين علت آن مقاومت عامل بيماري به آنتي‌بيوتيك است .
عفونت‌هاي ادراري عود كننده
عفونت ادراري عود كننده به دليل عفونت مجدد از خارج دستگاه ادراري ( اغلب) يا عفونت پا برجا در داخل دستگاه ادراري ( با احتمال كمتر) است .
عفونت مجدد

عبارتست از بروز عفونت جديد با يك ارگانيسم جديد .
عفونت پا برجا
در اين دسته از بيماران عامل پاتوژن با درمان از بين رفته ولي بعد از مدت كوتاهي مجدداً عفونت دستگاه ادراري با همان ارگانيسم اوليه عود مي‌نمايد كه اين حالت معمولاً ناشي از يك كانون عفوني در دستگاه ادراري بوده كه قابل دسترسي و از بين رفتن توسط آنتي‌بيوتيك نمي‌باشد.

تغييرات دستگاه ادراري در حاملگي
تغييرات قابل ملاحظه اي هم در ساختمان و هم در عملكرد سيستم ادراري در طول حاملگي طبيعي رخ مي دهد..
گشادشدگي دستگاه ادراري يكي از قابل ملاحظه ترين تغييرات آناتوميكي ايجاد شده به وسيله حاملگي است. كاليس ها و لگنچه هاي كليوي و به همان اندازه حالب ها گشاد مي گردند. محققين براي اندازه گيري كاليسهاي كليه طي بارداري از سونوگرافي استفاده كرده و ديلاتاسيون را در حدود نيمي از موارد ثابت نمودند. طرف راست با شيوع و شدت بيشتري گرفتار شده بود. برخي از زنان پيش از رسيدن رحم به لبه لگن در حدود هفته ۱۴ دچار ديلاتاسيون شدند، كه نشاندهنده شل شدگي لايه هاي عضلاني دستگاه ادراري تحت تاثير هورمونها است. در هفته ۲۱ در اثر فشار مكانيكي رحم، به ويژه در طرف راست،

ديلاتاسيون شدت مي يابد. اكثرـ همگي به استثناي ۶ درصد ـ زنان مبتلا به ديلاتاسيون ناشي از بارداري در دستگاه ادراري در عرض ۲تا ۴روز پس از زايمان بهبود يافتند. جالب توجه اينكه ، دستگاه ادراري جنين ديلاتاسيوني مشابه مادر پيدا مي كند.
يكي از پيامدهاي مهم ديلاتاسيون و انسداد، عفونتهاي بالقوه جدي دستگاه ادراري فوقاني است. عامل ديگري كه زمينه ساز عفونت مي شود افزايش بازگشت ادراري از مثانه به حالب (ريفلاكس) است. اين تغييرات طبيعي همراه حاملگي، نيز ممكن است سبب تفسيرهاي غلط مطالعات و آزمايش هاي انجام شده براي بررسي انسداد غير طبيعي (پاتولوژيك) گردند.