پروپوزال اثر قصه خوانی بر مهارت سازگاری اجتماعی کودکان تک فرزند پیش دبستانی

پروپوزال اثر قصه خوانی بر مهارت سازگاری اجتماعی کودکان تک فرزند پیش دبستانی
دارای 27 صفحه وبا فرمت ورد وقابل ویرایش می باشد.

عنوان پروپوزال:اثر قصه خوانی بر مهارت سازگاری اجتماعی کودکان تک فرزند پیش دبستانی

تعداد صفحه: 27 صفحه
فونت: B ZAR
فاصله سطرها: 1.15
منابع فارسی و لاتین: دارد
پرسشنامه و ضمائم: دارد
بندهای پروپوزال: عنوان، مقدمه، بیان مسئله، اهمیت و ضرورت تحقیق، اهداف پژوهش (هدف اصلی، اهداف جزئی)، فرضیه های پژوهش، تعریف مفاهیم پژوهش (تعریف مفهومی، تعریف عملیاتی)، روش تحقیق، طرح پژوهش، ابزار اندازه گیری، روش تجزيه و تحليل داده ها و...



عنوان پژوهش به فارسي:
«اثر قصه خوانی بر مهارت سازگاری اجتماعی کودکان تک فرزند پیش دبستانی تهران»


عنوان پژوهش به انگلیسی: The effects of storytelling on social adjustment skills every child of pre-school children in Tehran


سوال اصلی پژوهش:آیا قصه خوانی بر مهارت سازگاری اجتماعی کودکان تک فرزند پیش دبستانی تهران موثر است؟

1- چکیده

پژوهش حاضر با هدف اثر بخشی قصه خوانی بر مهارت سازگاری اجتماعی کودکان تک فرزند پیش دبستانی تهران انجام می گیرد. طرح پژوهش نیمه آزمایشی با پس آزمون و پیش ازمون و گروه کنترل است. جامعه پژوهش کلیه کودکان پیش دبستانی تک فرزند شهر تهران را تشکیل می دهند و نمونه ای به تعداد 20 نفر بعد از ارزیابی توسط پرسشنامه سازگاری اجتماعی به روش خوشه ای چند مرحله ای انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (10 نفر) گروه کنترل (10 نفر) جایگزین می شوند. و روش تجریه و تحلیل اطلاعات نیز تحلیل کواریانس خواهد بود.
2- مقدمه
2-1- مبانی نظری
سازگاری اجتماعی
به وضعیتی گفته می شود که افراد یا گروهها، رفتار خود را به تدریج و از روی عمد یا غیر عمد تعدیل می کنند تا آن را با فرهنگ موجود سازگار کنند، مانند رعایت عادت ها، عرف و تقلید. به عبارتی آن نوع واکنشی هایی است که شخص برای رعایت محیط اجتماعی از خود نشان می دهد و آنها را به علت هماهنگی شان با معیارها اجتماع و انطباق شان با این معیارها، اساس رفتار خود قرار می دهند(شفیع آبادی و ناصری ،1381).

در حیات اجتماعی افراد متمدن، سازگاری اجتماعی حتی از پاسخ گفتن به احتیاجات بدنی مهم تر است. چنانچه کودکی احساس ناامنی کند یا دانشجویی خود را تنها حس نماید یا شخصی خود را شکست خورده بپندارد، لازم است به نحوی خود را با محیط سازش دهد. فرق اساسی بین سازگاری فیزیولوژیکی و اجتماعی ان است که در طی جریان اول، تنها یک راه برای برقرار کردن تعادل از دست رفته وجود دارد، حال انکه در جریان دوم عدم برقراری تعادل با وجود ناراحتی و پریشانی شخص باعث مرگ او نمی شود، ولی دائما انسان با آن دست به گریبان است. مثلا شخص گرسنه چنانچه غذا به او نرسد فوت می کند، ولی شخصی که احتیاج به محبت دارد با داشتن زندگی پر رنج به حیات خود ادامه می دهد (شفیع آبادی و ناصری ،1381).