پروپوزال بررسی رابطه بین هوش اجتماعی با رفتار شهروندی سازمانی و خلاقیت سازمانی کارکنان

پروپوزال  بررسی رابطه بین هوش اجتماعی با رفتار شهروندی سازمانی و خلاقیت سازمانی کارکنان

دارای 31 صفحه وبا فرمت ورد وقابل ویرایش می باشد.

عنوان پروپوزال:  بررسی رابطه بین هوش اجتماعی با رفتار شهروندی سازمانی و خلاقیت سازمانی کارکنان

تعداد صفحه: 31 صفحه
فونت: B ZAR
فاصله سطرها: 1.15
منابع فارسی و لاتین: دارد
پرسشنامه و ضمائم: دارد
بندهای پروپوزال: عنوان، مقدمه، بیان مسئله، اهمیت و ضرورت تحقیق، اهداف پژوهش (هدف اصلی، اهداف جزئی)، فرضیه های پژوهش، تعریف مفاهیم پژوهش (تعریف مفهومی، تعریف عملیاتی)، روش تحقیق، طرح پژوهش، ابزار اندازه گیری، روش تجزيه و تحليل داده ها و...


بيان مسأله پژوهش
افراد در موقعيتهاي اجتماعي، بخاطر تفاوتهای فردی، يکسان عمل نمي کنند اين تفاوتهاي فردي در ادبيات روانشناسي به هوش اجتماعي اشاره دارد. هوش اجتماعي براي نخستين بار زماني که ثرندايک هوش را در سال۱۹۲۰ به عنوان هوش اجتماعي، مکانيکي و انتزاعي در بيين رفتار و كردار انسان تعريف کرد، به صورت جدي مورد بحث قرار گرفت، وی  هوش اجتماعي را به عنوان توانايي درك ديگران و رفتار عاقلانه در ارتباطات انساني تعريف كرده است (دوقان و چتین ، 2009). هوش اجتماعي عبارت است از توانايي برقراري روابط بين فردي در گروه و همكاري با ديگران، استفاده از توان ذهن و جسم براي برقراري ارتباط با ديگران و درك بهتر آنان، رشد و توسعه روابط بين فردي و رفتار دوستانه با دیگران. در حقيقت ايجاد روابط سالم يا به ديگر سخن " سياست برقرار كردن رابطه" يك توان خاص و ارجمند است که هوش اجتماعی نام دارد (بوزان  ،2002). همچنین هوش اجتماعي عبارت است از توانايي بكارگيري مهارتهاي ارتباطي، روابط دوستانه با ديگران، رفتارهاي اجتماعي و هم دلي با ديگران (محمدیان حسین آبادی، 1386)، که شامل این مؤلفه¬ها می باشد: پردازش اطلاعات اجتماعي؛ يعني توانايي درك و فهم و پيش بيني رفتار و احساسات ديگران. آگاهي اجتماعي؛ درك مناسب از نگراني ها و احساسات سايرين از اركان موفقيت در فعاليت-هاي اجتماعي و مهارت¬های اجتماعی؛ حساسيت به ديگران، براي كسب عملكرد شغلي برتر و توانايي شناخت نياز¬هاي ديگران (گلمن ، 2000). از سوی دیگر رفتار¬هاي مدني كه با پا گذاشتن بشر به جوامع مدني بوجود آمده اند، از ديرباز محور توجه صاحبنظران و پژوهشگران عرصه هاي مختلف جامعه شناسي و روانشناسي قرار گرفته است. بوي‍ژه توجه پژوهشگران در حوزه¬هاي روانشناسي تربيتي در سال هاي آخر قرن بيستم به اين متغير معطوف شده است (سی چیچا و کیم ، 2009: 58). کاتز و کان  (1968) معتقدند که این گونه رفتارها باعث افزایش اثربخشی سازمان می شوند و در محيط-هايي كه تعامل و روابط گروهي وجود دارد، به اين شكل قابل تعريف است، "الگو¬هاي رفتاري كه بافت اجتماعي و رواني انجام تكاليف و وظايف را مورد حمايت قرار مي دهد" (گل پرور، وکیلی و آتش پور، 1390). این رفتارها را رفتارهای داوطلبانه نیز تعریف کردند که به شدت مورد نیاز سازمان های رسمی هستند (ایبروگوز ، 2010). مکنزی، پودساکوف و پین  (2000) معتقدند که این نوع رفتارها در درجۀ اول از زمره وظایف و مسئولیت های تعریف شده در شرح وظایف افراد نیست، اما انجام آنها به اشکال متعددی بر عملکرد مؤثر فردی و گروهی تأثیر می گذارد. اين نوع رفتار¬ها مشتمل بر گستره ي وسيعي، نظير ياري رساني به ديگران، همكاري و مشاركت غير الزامي و مبتني بر انگيزش دروني و ارائه ي پيشنهادات و راه حل¬هايي براي بهبود فرايندهاي موجود در محيط هستند.